List #2337
Ioannes DANTISCUS do Thomas CRANMERHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1540-09-01
Regest polski:
Do Cranmera dotarła pogłoska o śmierci Dantyszka wzmocniona brakiem listów od niego przez ostatnie trzy lata. Dantyszek nie pisał, gdyż dotarła do niego wiadomość o straceniu Cranmera wraz z wieloma innymi osobami na polecenie jego króla [Henryka VIII]. W odpowiedzi na list chce wznowić korespondencję. Prosi, aby unikał niebezpiecznych sytuacji. Ze względu na sytuację panującą w Anglii nie pisze więcej, aby nie zaszkodzić adresatowi, jeśli list dostałby się w ręce kogoś innego.
Wolałby dowiadywać się o wydarzeniach w Anglii bezpośrednio od Cranmera niż od innych, którzy przekazują niepewne wiadomości. Nie wierzy całkowicie w szeroko rozgłaszane pogłoski o niezliczonych rabunkach dóbr kościelnych, karach śmierci dla kobiet i mężczyzn oraz licznych małżeństwach i rozwodach wbrew prawu boskiemu i ludzkiemu.
Do uwierzenia w te pogłoski skłania go jednak podpis Cranmera pod listem, w którym określił się on jako minister, a nie jak dawniej jako arcybiskup i prymas. W Polsce żyją pod chrześcijańskim królem [Zygmuntem I] według dawnych obyczajów, podobnie jak niegdyś w Anglii. Cieszy się, że jego wcześniejsza sugestia [dotycząca możliwości starań o małżeństwo Henryka VIII z Izabelą Jagiellonką] nie spotkała się z zainteresowaniem, gdyż gdyby zakończyło się to tak, jak w przypadku księżniczki Jülich [Anny Kliwijskiej], miałby z tego powodu poważne kłopoty.
Dantyszek przepowiada gniew Boży, który sprowadzą na Anglię wielokrotne zmiany żon królewskich („Helenae”). Nie życzy Anglii źle, więc modli się do Boga o odwrócenie nieszczęścia.
Dziękuje za troskę o wykształcenie młodzieńca [Georgiusa Rogenellusa], którego na dworze cesarza [Karola V] w Ratyzbonie rekomendował na dwór Cranmera. Przywiózł on Dantyszkowi pozdrowienia i list od Cranmera. Wyraża wdzięczność za sfinansowanie jego edukacji oraz wyposażenie go na drogę do niego.
Obiecuje odwzajemnić się i przysłużyć jemu lub jego bliskim, korzystając ze swego majątku, który znajduje się w całkiem dobrym stanie. Prosi o obszerniejsze informowanie o jego osobistych sprawach oraz sytuacji w jego kraju. Listy może mu Cranmer dogodnie przesłać przez jego krajan [gdańszczan], którzy działają w Londynie.
We własnoręcznym postscriptum Dantyszek wspomina, że przesyła swój wiersz zawierający opis własnego życia [Carmen paraeneticum ad Constantem Alliopagum], który bez jego woli i wiedzy ukazał się drukiem. W żartobliwym tonie prosi o informacje, jak obecnie żyje adresat, czy prowadzi życie takie, jakie przypisuje się św. Pawłowi Apostołowi [celibat]. Tutaj bowiem nie ma nic milszego niż celibat i wolne łoże. Pozwala sobie na ten żart ze względu na dawną zażyłość powstałą podczas wspólnych biesiad i towarzyszenia Dantyszkowi na łodzi, kiedy kilka lat temu odpływał z Ratyzbony.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Publikacje:
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny Ekscerpty dotyczące podróży Dantyszka
Reverendissimo in Christo Patri, domino
Rumorem de morte mea ad te, mi humanissime Cranmere, perlatum eo auctum cf.
Quid apud vos agatur, gratius mihi fuisset scire a te, quam de iis, qui multa incerta pro certis nobis denuntiant. Tot scilicet bonorum ecclesiae direptiones paper damaged⌈[reptiones]reptiones paper damaged⌉ [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ quae modum et paper damaged⌈[quae modum et]quae modum et paper damaged⌉[2] numerum non habent, in utrumque promiscue sexum supplicia, quodque magis his omnes in admirationem ac detestationem inducit, tot coniugia totque contra omnes, tum humanas, tum etiam divinas leges repudia. Quae tamen, quamvis passim hic in vulgus sparsa, pro veris habentur, apud me adhuc sunt ambigua.
Nonnihil ad credendum me compellit, quod tu, cum sis et archiepiscopus, et Letters, the main figure of the Acts of the ApostlesLetters, the main figure of the Acts of the ApostlesBL PRO SP 1/163, f. 1v sua tamen ob id vocatione non privatur. Nos porro hic sub christianissimo pientissimoque
Quem vero apud vos exitum hoc turbulentissimum cum tot commutatis
Ceterum quod honorificis illis relictis titulis usu receptis adeo me mentis(?) tuae(?) gau(?)dium paper damaged⌈[dium]dium paper damaged⌉ [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ ma paper damaged⌈[ma]ma paper damaged⌉gna paper damaged⌈[na]na paper damaged⌉ gratia(?) [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉. Itaque paper damaged⌈[Itaque(?)]Itaque paper damaged⌉[3] magnas gratias habeo, quod BL PRO SP 1/163, f. 2r amicitiae rationem, tam benigne et largiter tuo impendio in litterarum studiis exercitum foveris hucque ad me non sine viatico remiseris. Hinc clare liquet
Proinde ubi vicissim gratum tibi facere tibique aut tuis ex usu et re esse possum, propensissimam meam offero operam, qua in eventis periculosi huius temporis proque fortunarum et facult paper damaged⌈[t]t paper damaged⌉atum mearum satis lauta, Deo gratia, condicione, libere atque tuto utere tibique persuade me tui esse assiduissime memorem. Itaque, si me amas, quod certo existimo, copiose de tuo ac rerum vestrarum statu rescribe. Id ipsum per mercatores
Dat(ae) or Dat(um)⌈Dat(ae)Dat(ae) or Dat(um)⌉
ex arce nostra
Postscript:
[...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉[4] non potui mihi ab hoc appendiculo temperare, quin paper damaged⌈[quin(?)]quin paper damaged⌉ item ad te cf. Letters, the main figure of the Acts of the ApostlesLetters, the main figure of the Acts of the Apostles
Tuus ille, inquam, totus tuus