Magnifico Domino Ioanni Dantisco, oratori serenissimorum regum et reginae Poloniae etc., fratri meo honorandissimo

Mantuae

Salutem.

Quantum afficiar ista tua tam diuturna absentia, non facile dixerim neque vero mei solius iste dolor est, sed illustrissimi domini marchionis et aliorum, qui te avide omnes exspectant. Sacrificus meus reddidit mihi litteras tuas, ego autem ungulam illam illustrissimo domino de Nassau nomine tuo obtuli cum praefatione debita et convenienti accepitque magna cum benevolentia et de te plurimum avideque est sciscitatus. Levicius nondum huc advenit, sed ex Tridento abiit, ut audio, Venetias, nam ego eum illic non vidi. Dixit mihi dominus marchio, qualiter ab se sumpserit mutuo decem scuta auri allegans se privilegium habere in cancellaria redimendum. Vide, quam sit semper sui similis. De Bernhardo nihildum scio neque adhuc ad nos venit. Locutus sum cum serenissimo rege Hungariae de Laskeis, quos dicit maximam culpam habere. Dixit praeterea se adhuc in Transylvania quaedam obtinere et inter ea Cibinum. De Turcis nihil audimus neque curantur a nobis. Heri ingressae sunt hic duae reginae Hungariae vidua et uxor, in quarum occursum ivit caesar et nos alii.

Ex Erasmo suscepi litteras per Levinum meum. Is se tibi plurimum commendat legitque Sylvam tuam pietatemque tuam laudat. Scripsit de bello Turcico consultationem valde piam, quam videbis, cum huc veneris. Reverendissimus dominus cancellarius noster eam totam meo instinctu perlegit. Legisset alia quaedam, nisi dysenteria illum impedivisset, qua nunc defunctus melius quidem habet, sed adhuc decumbit. Ceteri bene valent.

Elector Saxoniae est Augustae habens secum Lutherum, Melanchtonem, Ionam, Pomeranum. Eo ventura est magna nobilitas. Nos hic subsistemus X aut XII dies, nam conventus est provincialis indictus Hallae, ubi consultabitur de resistendo Turcis. Quid de verpis meis agendum sit, nescio. Aegre caesar nunc tandem litteris subscripsit. Consilium mihi impartiri non potuit senex morbo impediente. Rogavit, ut se dimitterem, donec convalesceret. Itaque hic haereo. Hoc est etiam in causa, quominus de Hylario quicquam transigere potuerim. Nescio, an ad te hae litterae perventurae sunt, nam ego illas tradidi oratori illustrissimi ducis Mantuae. Si per valetudinem potes, ad nos quamprimum venies. Reverendus dominus abbas Middelburgensis per litteras suas ad me tibi salutem dicit. Commendat etiam se dominus Anthonius et ego plurimum quidvis magis optans, quam te diutius carere.

Ex Insbrug, IX-o die Maii anno 1530.

Tuus ex animo, ut nosti, Cornelius Duplicius Scepperus